Κουράστηκα να ακούω όλους τους θρήνους και τις οιμωγές γύρω μου. Κουράστηκα από τους τρομολάγνους. Κουράστηκα από τους σημαιοφόρους του ήθους που είναι οι πρώτοι εμπλεκόμενοι - διαπλεκόμενοι. Κουράστηκα από τους δημοσιογράφους που παίρνουν εντολές είτε από το Συγκρότημα είτε από άλλα συγκροτήματα. Κουράστηκα από τους ανάλγητους ηλίθιους που δε διαβάζουν αυτά που υπογράφουν (το άσχημο είναι ότι ο Χρυσοχοϊδης δεν είναι ο μόνος που δε διάβασε όσα υπέγραψε). Κουράστηκα από όλους τους Δήθεν που βλέπω γύρω μου και μου προκαλούν αναγούλα. Κουράστηκα από τους ανεγκέφαλους πολίτες που ψήφισαν (όπως είναι φυσικό) ανεγκέφαλους πολιτικούς και τώρα κάθονται και κλαίνε. Κουράστηκα από τη βλακεία των συνανθρώπων μου που με κοιτούν με "βοοειδή" μάτια. Κουράστηκα από το αυτονόητο το οποίο δεν αντιμετωπίζεται ως αυτονόητο πλέον αλλά ως εξαιρετικό. Κουράστηκα από όλα αυτά και ευτυχώς η μόνη μου ανακούφιση είναι η τάξη μου και οι μαθητές μου. Όσο για την νεογέννητη κόρη μου, αυτή είναι αιτία μόνιμης αμφισβήτησης, ανησυχίας και ανάλυσης αλλά και ταυτόχρονα πηγή συναισθημάτων πρωτόγνωρων για μένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου