Κωνσταντίνος Καβάφης «Θερμοπύλες»
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες•
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία•
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε•
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες•
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία•
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε•
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Δε μιλάω για τους νεόκοπους Συριζαίους, που προσήλθαν με τη θρησκευτική ευλάβεια του λαμόγιου που πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει και να κονομάει ή μέσα από το συνδικάτο ή μέσα από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα ή οτιδήποτε. Δε μιλάω για όλους αυτούς που δε λέγονται αριστεροί αλλά βρήκαν ένα καταφύγιο μέσα στη μπόρα της δεξιάς και των μνημονίων. Δε μιλάω για όλους όσους είναι η "μεσαία τάξη" (σε παλαιότερη ανάρτηση μου έχω γράψει γιατί δεν υπάρχει μεσαία τάξη) και οι οποίοι μετακόμισαν κυνηγημένοι κυριολεκτικά από τις τρόικες και την κυβέρνηση.
Μιλάω για τους Τιτάνες: Αυτούς που κράτησαν το κόμμα όρθιο μέσα από θύελλες και καταιγίδες. Αυτούς που κράτησαν όταν το κόμμα δεν έμπαινε στη βουλή. Αυτούς που δεν κιότεψαν όταν πέρασαν από θέσεις εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ, οι εγκάθετοι του συστήματος που έψαχναν για το παντεσπάνι τους μέχρι που το βρήκαν σε θέσεις επιτρόπων στην ΕΕ. Αυτούς που ήταν μόνοι τους στα ορεινά χωριά τους, τους κορόιδευαν για τις απόψεις τους, τους έδειχναν με το δάχτυλο κι αυτοί εκεί. Αυτοί που κι αν προβληματίστηκαν λίγο από κάποιες μικρές διασπαστικές κινήσεις, τις οποίες ας μη γελιόμαστε τις είχε πάντα η Αριστερά που "ψαχνόταν", κρατήθηκαν εκεί. Αυτοί που έδιναν το φιλί της ζωής όταν χρειαζόταν. Αυτοί που ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή όταν σε απόλυαν, όταν σου μείωναν μισθούς, όταν σου καταργούσαν δικαιώματα. Αυτοί που ήταν εκεί να φωνάξουν και να σε υπερασπιστούν κι ας ήξεραν... Αυτοί είναι λοιπόν οι Τιτάνες *. Σε αυτούς ανήκει το μπράβο κι όχι σε μας.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να πανηγυρίσει κάποιος αλλά όπως λέει και ο Καβάφης φοβάμαι τον "Εφιάλτη" και τους "Πέρσες". Εφιάλτης μπορεί να είναι ο κακός μας εαυτός ή οι τάσεις για διασπάσεις ή οι εκπρόσωποι του κατεστημένου που είναι μουδιασμένοι τώρα, αλλά είναι οι ίδιοι που ευθύνονταν για τη βία και τη νοθεία κάποτε και άρα είναι αδίστακτοι. Δεν τόχουν σε τίποτα να φαλιρίσουν όλη τη χώρα για να "... μην παραδώσουν τη χώρα στα κομμούνια.." που είπε και ο υπουργο-Κένταυρος της Κυβέρνησης. Εφιάλτης μπορεί να είναι ο ρεβανσισμός ο οποίος σίγουρα υπάρχει στα κεφάλια κάποιων αλλά δεν πρέπει να βγει. Ας μη γελιόμαστε, οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστεροί ** . Θέλουν δουλειά πολλή για να αρχίσουν να στροφάρουν αριστερά και αυτό είναι κάτι που είναι δύσκολο, επίπονο κι επικίνδυνο.
Αν ο Εφιάλτης φανεί, στο τέλος οι Μήδοι θα διαβούνε.
Ευ-ζων
* αφιερωμένο στον Μπάμπη, το Γιάννη και όλους του άλλους.. που τους θαυμάζω γιατί άντεξαν την ώρα που άλλοι λιγοψύχισαν.
** ούτε εγώ θεωρώ τον εαυτό μου διότι δε θέλω ούτε να "προσβάλω" τον ευρύτερο χώρο ούτε να αναλάβω τη μεγάλη ευθύνη που κρύβει μια τέτοια τοποθέτηση.
Μιλάω για τους Τιτάνες: Αυτούς που κράτησαν το κόμμα όρθιο μέσα από θύελλες και καταιγίδες. Αυτούς που κράτησαν όταν το κόμμα δεν έμπαινε στη βουλή. Αυτούς που δεν κιότεψαν όταν πέρασαν από θέσεις εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ, οι εγκάθετοι του συστήματος που έψαχναν για το παντεσπάνι τους μέχρι που το βρήκαν σε θέσεις επιτρόπων στην ΕΕ. Αυτούς που ήταν μόνοι τους στα ορεινά χωριά τους, τους κορόιδευαν για τις απόψεις τους, τους έδειχναν με το δάχτυλο κι αυτοί εκεί. Αυτοί που κι αν προβληματίστηκαν λίγο από κάποιες μικρές διασπαστικές κινήσεις, τις οποίες ας μη γελιόμαστε τις είχε πάντα η Αριστερά που "ψαχνόταν", κρατήθηκαν εκεί. Αυτοί που έδιναν το φιλί της ζωής όταν χρειαζόταν. Αυτοί που ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή όταν σε απόλυαν, όταν σου μείωναν μισθούς, όταν σου καταργούσαν δικαιώματα. Αυτοί που ήταν εκεί να φωνάξουν και να σε υπερασπιστούν κι ας ήξεραν... Αυτοί είναι λοιπόν οι Τιτάνες *. Σε αυτούς ανήκει το μπράβο κι όχι σε μας.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να πανηγυρίσει κάποιος αλλά όπως λέει και ο Καβάφης φοβάμαι τον "Εφιάλτη" και τους "Πέρσες". Εφιάλτης μπορεί να είναι ο κακός μας εαυτός ή οι τάσεις για διασπάσεις ή οι εκπρόσωποι του κατεστημένου που είναι μουδιασμένοι τώρα, αλλά είναι οι ίδιοι που ευθύνονταν για τη βία και τη νοθεία κάποτε και άρα είναι αδίστακτοι. Δεν τόχουν σε τίποτα να φαλιρίσουν όλη τη χώρα για να "... μην παραδώσουν τη χώρα στα κομμούνια.." που είπε και ο υπουργο-Κένταυρος της Κυβέρνησης. Εφιάλτης μπορεί να είναι ο ρεβανσισμός ο οποίος σίγουρα υπάρχει στα κεφάλια κάποιων αλλά δεν πρέπει να βγει. Ας μη γελιόμαστε, οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστεροί ** . Θέλουν δουλειά πολλή για να αρχίσουν να στροφάρουν αριστερά και αυτό είναι κάτι που είναι δύσκολο, επίπονο κι επικίνδυνο.
Αν ο Εφιάλτης φανεί, στο τέλος οι Μήδοι θα διαβούνε.
Ευ-ζων
* αφιερωμένο στον Μπάμπη, το Γιάννη και όλους του άλλους.. που τους θαυμάζω γιατί άντεξαν την ώρα που άλλοι λιγοψύχισαν.
** ούτε εγώ θεωρώ τον εαυτό μου διότι δε θέλω ούτε να "προσβάλω" τον ευρύτερο χώρο ούτε να αναλάβω τη μεγάλη ευθύνη που κρύβει μια τέτοια τοποθέτηση.
